Total Party Kill incelemesi – "Biraz daha fazla ete ihtiyacı olan katil bir konsept"

Adventure Islands’deki Total Party Kill, katil konseptine sahip basit bir oyundur. Size neyin gerektirdiği hakkında bir fikir verebilecek olan “fedakarlıklar yapılmalı” temalı oyun sıkışıklığından doğdu. Temel olarak, yalnızca 3 kişilik partinizi yalnızca bir veya daha fazla kişi öldürerek ilerleme kaydedilebilecek zindan setinde bir bilmecedir.

Eski arkadaşlarını kayan bir buz bloğuna dönüştürebilen büyücü, kılıcından tek bir salınımla uçup yoldaşlarını gönderebilecek şövalye ve okları arkadaşlarını herhangi bir duvara sokarak okçularını kırabilen okçu platformlar.

Mekanik olarak, hepsi çok basit, yaklaşık 2 saatlik bir maceranın tamamı boyunca size açık sadece birkaç dokunmatik ekran komutuyla. İşlerin biraz daha karmaşık hale gelmesi amaçlanan yerlerde, karakterlerin benzersiz yeteneklerinden faydalanmanız için sürekli değişen şekillerdedir.

Uzun bir sivri tırnağın arkasında rahatça oturan bir düğmeye basmak zorunda kalabilirsiniz. Ee ne yapıyorsun? Pekala, şövalye sivri zıplayabiliyor – onu süreç içinde öldürüyor – sonra büyüğe geçiyor ve cesedini bir buz bloğuna donduruyor, söylenen bloğun üzerine atlıyor, sonra elbette oklarına ateş ederek onu engelleyin.

Her seviyeyi tamamlamak için genellikle birkaç yol vardır – ilk aşamada temiz, öldürmeyen bir çözüme yakın bir şeyle aşamaları bitirmek için mücadele ederken bile farketmeyeceğiniz bir şey. Elbette, her şey yerine oturduğunda ve potansiyel bir yaklaşım netleştikçe gerçek bir sürpriz anı var.

Her ne kadar doğru bir oyuna giriyormuş gibi hissetseniz de, TPK’nın 60 kısacık seviyesinden şimdiye kadar neredeyse dörtte bir oranındasınız. Bu kadar kısa oyunlar, onlarla harcadığınız sınırlı süreyi sürekli olarak en iyi şekilde kullanmaya ihtiyaç duyar;

Tabii ki, beş iffy seviyesi iki tane daha dikkat çekici olanı tarafından rezerve edilebilir, ancak vuruş ortalamasının sadece daha yüksek olması gerekiyordu. Ve bu kademeli durgunluk duygusu, devam eden görsel monotonluğun yardımı ile desteklenmiyor. Genel olarak, TPK’nın piksel sanatı etkileyicidir; fakat tek bir renk görünümüne sahiptir, kılıfı renk paletinde değişmedikçe.

Fikirler ve görseller tekrarlanırken – ve mutlaka üzerinde durulmadığında – Total Party Kill tökezledi. Neyse ki, sona yaklaşmadan hemen önce tekrar ortaya çıkıyor, burada kavramın tam potansiyelini gerçekleştirmeye yakın hale gelen birkaç arka arkaya seviye bulunuyor. Ama sonra, iyileşmeye başladığı gibi bitti.

Sorun, mutlaka, öğrenmelerinizin muzaffer bir sonucunu bulmaya bırakacak kadar bir devam filmi istemenizi bırakması anlamına gelmez. Bu his, yalnızca oyun başka bir 20 seviye boyunca devam etseydi gelebilirdi, ama – en azından şimdilik – öyle değil.

Basit bir fikri olan ve onu iyice inceleyen oyunlar için söylenecek bir şey var, ancak TPK’nın bu yaklaşımın sınırlarını zorladığını ve kısa sürdüğünü hissediyorum. “Öldürmek yok” ya da daha deneysel bir koşuya devam etme potansiyeli olsa bile, kemiklerinde hala yıldız konseptinde kalan şeyleri daha tam anlamıyla gerçekleştiren bir cihaza yükselten et eksikliği var.

İncelemeler bölümündeki en yeni yeni oyunların tüm kapsamlarını görmek için buraya tıklayın.